Boarding School

Kurt aarzelde even. “Publieke school. Footballers hebben het niet zo op homoseksuelen.”

Logan grijnsde. “Heel leuk zelfs.” Hij liet zich door Rory meesleuren. “Heb je echt een relatie gehad met die gast?”

Santana glimlachte. “Ik zit in 68, ik zal jullie laten zien waar het zit.” Ze stak haar hand uit naar de blondine. “Ik ben Santana.”

Blaine zuchtte. “Oh ja echt triest dat dat nog steeds zo is. Wat dat betreft zit je op deze school wel beter op je plek. Ik heb er nooit last van gehad in ieder geval.”

Rory zuchtte. “Ja hij was m’n eerste vriendje. Bespeur ik hier een beetje jaloezie?”

Brittany gaf beide dames een hand. “Hi ik ben Brittany. Je bent echt m’n reddende engel Santana.”

Morgan glimlachte. “Zullen we anders met z’n drieeën naar dat feestje vanavond?”

Kurt keek verrast op. "Ben jij ook gay?" Hij glimlachte. "Niet dat je er niet gay uit ziet, of ik bedoel... laat maar"

Logan zuchtte. "Ik wil gewoon zeker weten dat je nog steeds helemaal van mij bent."

Santana glimlachte. "Ja, leuk! Maar laten we eerst naar jullie kamers gaan, ik heb dringend kledingadvies nodig."

Blaine glimlachte. “Je probeert te zeggen dat je blij bent dat een leuke jongen die je net ontmoet hebt gay is toch?”

Rory zoende hem. “Ik hou van jou en van niemand anders. Onthoud dat oké?”

Brittany klapte enthousiast in haar handen. “Oh my god het is net een slaapfeestje. We gaan echt vriendinnen worden ik voel het.”

Morgan grinnikte. “Dat zou leuk zijn.”

Kurt lachte. "Ja, dat bedoelde ik inderdaad." Hij glimlachte. "Ik was altijd de enige homoseksuele jongen op m'n oude school, altijd leuk om lotgenoten te ontmoeten. Vooral als ze knap zijn."

Logan zoende haar terug. "Ik hou ook van jou." Hij keek haar met een ondeugende grijns aan. "Hoe zit het met die verrassing?"

Santana grijnsde. "Slaapfeestje in kamer 69?" Ze keek Morgan lachend aan.

Blaine grinnikte. “Jij bent ook knap hoor. Welk kamernummer heb je? Dan loop ik mee om te helpen met je koffer.”

Rory glimlachte en deed een knoopje van haar blouse open zodat er een klein stukje zwart kant zichtbaar werd. “Voor de rest zullen we toch echt naar een van onze kamers moeten.”

Morgan grinnikte. “Dit gaat nog een gezellige boel worden.”

Brittany fronste. “Wat heeft het kamernummer daarmee te maken?”

Kurt glimlachte. "Kamer 15."

Logan moest er actief voor zorgen dat zijn mond niet open zou vallen. "Wij gaan heel, heel, heel snel naar mijn kamer."

Santana lachte. "Niets, dat is gewoon Morgans kamer. Die heeft het mooiste uitzicht."

Blaine glimlachte. “Nou dat is ook toevallig ik heb kamer 16.” Hij liep met Kurt z’n koffer naar zijn eigen spullen en begon met zijn eigen koffer in de andere hand naar binnen te lopen.

Rory grinnikte. “Pak me dan.” Ze trok een sprintje.

Brittany glimlachte. “Oh geluksvogel.”

Morgan glimlachte. “Kom laten we opschieten. Ben benieuwd naar de outfit mogelijkheden van Santana.”

Kurt glimlachte. "Gezellig!" Hij grijnsde. "Je moet het zeggen als ik iets van je moet overnemen."

Logan gaf haar een korte voorsprong, maar sprintte daarna op volle vaart achter haar aan. Hij sloeg zijn armen om haar middel heen en duwde haar, zacht, tegen de muur aan. "Denk je echt dat je van mij af kan komen?" Hij drukte zijn lippen op de hare.

Santana glimlachte. "Volg mij, dames." Ze liep door de gangen heen en kwam al snel bij hun kamers aan. "Ik ga even wat outfit opties pakken, gaan jullie maar even settelen en dan spreken we over 15 minuutjes af in Morgans kamer?"

Blaine schudde zijn hoofd. “Nee hoor gaat prima. Gelukkig is de kamerindeling in dit gebouw hetzelfde.”

Morgan knikte. “Gezellig.” Ze liep haar kamer in

Brittany ging ook haar kamer in.

Rory kuste hem terug. “Nee, maar vind het wel leuk dat er een zo’n leuke jongen achter me aanrent.”

Kurt glimlachte. "Ja dat scheelt wel," beaamde hij. "Mis je je oude school niet?"

Logan grijnsde, ze waren precies voor zijn kamer uitgekomen. Hij zoende haar nog even snel en zocht toen naar zijn sleutels.

Blaine haalde zijn schouders op. “Mijn vrienden wel een beetje, maar ik heb op de eerste dag jou al ontmoet, dus komt goed.”

Rory grinnikte. “Beetje jammer als je je sleutels weer kwijt bent. Dan zul je nog langer geduld moeten hebben.”

Kurt lachte. "Ik hoorde dat er een feestje is vanavond, ga jij?"

Logan toverde zijn sleutels tevoorschijn. "Gevonden!" Hij opende snel de deur.

Blaine knikte. “Ja was ik wel van plan. Zullen we samen gaan?”

Rory plofte op zijn bed neer en deed nog een knoopje open waardoor er nog meer kant zichtbaar werd. “Goedgekeurd tot zover?”

Kurt glimlachte. “Ja graag, is toch iets minder ongemakkelijk.”

Logan gromde zowat en dook bovenop haar. “Absoluut,” grijnsde hij. Hij zoende haar in haar nek.

Blaine zette de koffers voor de kamer van Kurt. “Wordt vast gezellig.”

Rory lachte. “Jij kunt je ook niet lang beheersen he.” Ze duwde hem een beetje van zich af zodat ze d’r broek een stukje kon laten zakken. De bijpassende zwarte kante string werd zichtbaar.

Kurt glimlachte. “Absoluut! Bedankt voor het tillen van m’n spullen.”

Logan grijnsde. “Niet met zo’n mooie meid als jij.” Hij zoende haar nogmaals en beet zacht op haar onderlip. Hij trok zijn shirt uit.

Blaine glimlachte hem toe. “Graag gedaan. Ik ga even mijn spullen uitpakken en dan zie ik je vanavond.”

Rory glimlachte. “Slijmbal.”

Kurt glimlachte. “Tot vanavond!”

Logan trok de rest van haar knoopjes open. “Ik meen het wel.” Hij zoende haar zacht van haar borst naar haar kaaklijn. “Mijn vriendin is het allermooiste meisje.”

Rory kreunde zachtjes. “En ik heb het allerknapste vriendje.” Ze zoende hem in z’n nek.

Logan zoende haar en draaide hen om, zodat zij bovenop hem kwam te zitten.

Rory maakte de riem van zijn broek los. Ze zoende hem weer in z’n nek en ging verder naar beneden over zijn buik.

Logan kreunde zacht en trok haar weer omhoog. “Ik hou van je, Rory.”

Rory zoende hem. “Ik ook van jou Logan.” Ze stond op en trok langzaam haar broek helemaal naar beneden zodat haar lingeriesetje helemaal zichtbaar werd. Ze plofte gauw weer op bed. Ze zoende Logan nogmaals in z’n nek. “Zal ik vaker zonder mama gaan winkelen?” Fluisterde ze. Ze ging via zijn nek weer zoenend over zijn buik.

Logan slaakte een zucht van genot en streelde kort langs haar wang. “Laten we het nu even niet over je moeder hebben,” zei hij lachend. Hij kon zijn ogen niet van haar afhouden.