The Walking Dead

Lee sloeg een arm om haar schouders heen. “Ik denk dat ze hem heeft meegenomen. Ze had een hele kar vol met mensen, ik heb niet gezien wie.”

Clementine strompelde naar de uitgang om er achteraan te gaan.

Lee pakte haar onderarm vast. “Clem.. Ik weet dat je er achteraan wilt gaan, maar dat kan niet. Ik ga,”

Clementine zuchtte. “Dus ik kan helemaal niks doen. Gewoon hier zitten en afwachten of jullie terugkomen.”

Lee zuchtte. “Dat is wel het beste, Clem. Anders raken we je kwijt. Ik ga samen met Christa, dan blijven Kenny en Omid hier.”

Clementine omhelsde hem. “Waag het niet om dood te gaan.”

Lee trok haar tegen zich aan. “Je komt niet meer van me af, sweet pea.”

Clementine glimlachte hem toe. “Ga nu maar. Anders ga ik janken.”

Christa zuchtte en kuste Omid. “Geen domme dingen doen al ik weg ben hè.”

Lee glimlachte en kwam overeind. “Tot straks, Clem.” Hij keek even naar Christa en liep toen naar de poort van het kamp.

Omid grinnikte. “Alsof ik ooit domme dingen zou doen.”

Christa grinnikte. “Ja met mij een relatie aangaan. Ik zie je straks. Ze zoende hem nog een keer en ging toen weg.”

Omid schudde lachend zijn hoofd en keek haar na. “Ik houd van je!” riep hij nog.

Lee wachtte bij de poort op Christa.

Christa draaide zich nog een keer om. “Ik ook van jou.” Ze versnelde haar pas zodat ze naast Lee kwam te lopen.

Louis was opgesloten in een cel op het schip van de raiders. De pijl was uit zijn been gehaald en het was snel verbonden, maar het verband was alweer doordrenkt met bloed. Hij stond tegen het tralies van de cel, zijn handen omklemde het koude metaal. Hij probeerde AJ te vinden in een van de andere cellen, maar kon hem niet vinden.

Lee zuchtte. “Jij hebt Lilly hiervoor nooit ontmoet, toch?”

Gape keek angstig om zich heen. "Louis? Ben je hier ergens?"

Christa schudde haar hoofd. "Nee, dit was een van de eerste ontmoetingen. Niet echt een heel fijne ervaring."

Louis slaakte een zucht - dat was niet de stem die hij wilde horen. Hij zag de jongen niet in een van de cellen in zijn buurt. "Gabe? Waar zit je? Heb je AJ gezien?" Hij wist zeker dat Clem niet meegenomen was, die zou wel van zich af hebben gebeten. Bovendien was ze bij Lee toen het allemaal gebeurde.

Lee zuchtte. "Ik heb je volgens mij ook nooit echt over haar verteld," hij liep met grote passen door terwijl hij praatte, "Lilly hoorde ooit bij onze groep, jaren geleden. Haar vader is op een nogal gruwelijke manier overleden, deels door Kenny, en toen flipte ze." Hij wist nog niet zeker of hij haar durfde te vertellen over het feit dat ze ooit een relatie gehad hadden, hij wist niet eens zeker of hij dat zelf wel durfde te geloven.

Gabe probeerde te achterhalen van welke kant het stemgeluid van Louis kwam. "Ik zit in de meest linkercel. Ik weet niet waar AJ is."

AJ snikte zachtjes. "Louis?"zei hij met een piepstemmetje.

Christa zuchtte. "Heftig zeg, maar dat geeft haar natuurlijk nog niet het recht om kinderen te ontvoeren en ons allemaal proberen te vermoorden. We maken allemaal shit mee toch?"

--
Lol ik heb AJ even gestolen. Leek me wel handig

Louis haalde opgelucht adem toen hij AJ hoorde. “AJ, ben je oké?” Hij zuchtte. “Is Clem hier ergens?”

Lee zuchtte. “Ik weet ook niet wat haar bezield..” Toch knikte hij. “We maken inderdaad allemaal shit mee, het is maar net hoe je ermee omgaat.”

AJ schudde zijn hoofd. “Ik heb Clem geroepen, maar ze kwam niet,” snikte hij.

Christa knikte. “Ik hoop dat de kinderen oké zijn.”

Louis zuchtte. “Dan is ze hier niet, ze hebben haar niet meegenomen.” Hoopte hij.

Lee zuchtte diep. “Ik hoop het ook, vooral voor Clem.”

AJ zuchtte. “Ik ben bang Louis.”

Christa zuchtte. “Does this shit ever end?”

Louis keek hem aan. “Het komt goed AJ, ik laat je niet alleen.” **hint hint dat Lilly Louis even onder handen moet nemen >**

Lee schudde zijn hoofd. “Waarschijnlijk niet..”

AJ keek om zich heen. “Maar we zitten niet eens in dezelfde cel.”

Gabe zuchtte. “Gaat de kleine gorilla nou bijdehand lopen doen.”

Christa zag dat ze steeds dichterbij het water kwamen. “Het is niet ver meer.”

Louis rolde met zijn ogen. “Houd je bek, Gabe,” snauwde hij. “Het komt echt goed AJ, dat beloof ik.” Hij was echter niet meer zo zeker van die belofte toen hij voetstappen in de gang hoorde.

Lee glimlachte. “Dat scheelt.”

Lilly kwam aangelopen. “En hoe gaat het met mijn kleine vriendjes?”

Christa zuchtte. “Let’s save some kids.”

Louis klemde zijn handen om de tralies heen. “Waarom doe je dit, stomme trut?”

Lee zag het schip. “Let’s go.”